Мағзом сүндетов әңгімелері туралы Әңгімелер ✍️

Алакөлеңке дала таңғы шыққа малына мүлгіп түр. Төңірек құлаққа ұрған танадай жым-жырт. Қалың құрақтың арасында бой тасалана селтиіп Қасқалдақ отыр...

Қаладағы жалғыз ұлының үйіне Сейсенбай қарттың келгеніне бүгін бесінші ай.«Балқан — шығам деген тауым ба, басам деген жерім бе еді», — депті ғой..

— Aпa, шөлдедім...Бала үні жарықшақтана, жалынышты шықты. Ақ орамалды тамақ астынан орай тартқан, кең қоңыр көйлекті келіншек үш-төрт қадам алда келе..

Салт атты екеу сары жоннан ақ тақыр андау жолға кеп түскенде, бетті қарыған алаптай дала күні жиекке құлаған еді. Шұбар ала теңіз толқынындай жалқау..

Ол өзі орта бойлы болғанмен, қасына жақын кеп көз тоқтатқаныңша бітіміне сенімің шамалы: «бәкене ме, қалай?» — деп шүбәлі қарарың хақ. Өйткені..

Тал түсте балық таңертеңгі кездей емес, аз түседі, тіпті кейде қармағыңды қаппайды да. Кеше мен балыққа таңнан барсам да, құр алақан қайттым. Бәрі..

Құс жастықтың үстінде ауық-ауық ұйқысырай аунақ шып жатқан аққұбаша, сүйкімді әйелдің оң жақ көзінің астындағы қара меңі соңғы күндері көріне көзге..

Күннің ыстығынан көгілдір аспанның түсі оңып, шақытып тұр. Жасыл жотаның үстіндегі сұрғылт ауыл ертеңгісін етек-жеңін жимай, көсіліп жатқандай еді..