Сайын мұратбеков туралы Әңгімелер ✍️

КездесулерӨзім кештете жеттім. Колхозда қонақ үйі жоқ екен, біреудікіне түнеуге тура келді. Менің бұрылған үйім — шағын ауласын шырғанақпен қоршаған..

БІРІНШІ БӨЛІМКӨКІНАЙТау бөктері тұтасқан жабайы алма болатын. Соғыс жылдары біз, жас балалар, қалың бөргезге қол-аяғымызды қызыл ала жоса ғып..

Мылтықты кезене бергені сол еді, кекіліктер дүр етіп сайдың екінші аласа қабағына қарай ұшты. Семіздіктен добалдай-добалдай боп ауырлап, қиыршықтай..

Таң алдында күн күркіреді. Алғашқыда легеннің түбін басқандай күтірлеп тұрды. Онан қаңылтыр төбені біреу тепкілеп, ойнақ салғандай болды. Енді бір..

Осы бір ата қаз қызылкөз пәле болды. Өзінен Болат та, Жанат та, тіпті Қанаттың қабаған күшігі Ақтөс те қорқады. Шүпірлеген балапандарын ертіп..

Станциялар мен разъездер сайын поездің тоқтай беруі Бекеңді әбден зеріктіріп жіберді. Сондықтан да ол ұзақ жолдың бүгінгі соңғы күнін терезе алдында..

Бәріне кінәлі апасы. Көкбайдың қалаға баратынын ести салысымен, Бөкенді соның машинасына отырғызып жіберем деп қолды-аяққа тұрғызды ма: дайын..

Мен әжемді дүниедегі ең бақытты ананың бірі санайтынмын. Өз құрсағынан шыққан үш ұл, бір қыздан өніп-өскен өркеннің өзі кішігірім бір ауыл дерліктей..

Кеш болса таяу. Өрістен жайыла қайтқан сиырлардың қарасы да көрінді. Енді сауыншылардың ешқайсысын жұмсауға болмайды. Ал арғы бетте әлі бір шошақтай..