Өлеңдер ✍️

Уа, жеңеше, жамылып күн шуағын,
Біреу озса өзіңнен, тыншымадың.
Ағам барда иманды, жоқта бөлек,
Мекеніңе бетімді шымшыладым.

Мінезің бар, жүретін ирелеңдеп,
Шындық барда, кетесің күйбелеңдеп.
Ұя бұзар, өсекші, іші тардың,
Тағдыр жолын тікенек түйреген тек.

Ашылмаған қабағың алабұртып,
Лебізі жоқ, шағым көп, санаң жыртық.
Әлемінен аспаған зоо-парктің,
Қанаты жоқ, көк аңсар қара бүркіт.

Ортаң, айла-сырыңды ұғып алған,
Тек, бір жан бар шығатын бұғып алдан.
Ол жан бірақ, имансыз емес еді,
У-ыңа бас, байқаусыз сұғып алған!

Қатпар-қатпар, арызбен қызықтырдың,
Болған сірә отбасың, бұзық құрбың.
Қару етіп, балаңды, көз жасыңды,
Айнымастай, ағама сызық құрдың!

Қайын ене, атаңды құса қыла,
Сыйып жүрсің ұлының құшағына.
Төркініңде тоқ болсаң ұғар едім,
Ажал күтпей, мінезді тұса мына.