Өлеңдер ✍️

Жауын, жауын...
Ақ жауын басылмады.
Алатаудың қабағы ашылмады.
Тұнжыраған сәттерін санай берсең,
Мына менің ақтан көп шашымдағы.
Ойлаудан да қап барам мен басқаны,
Алматыны тұр ма екен сел басқалы?
Қайта-қайта шыңдарды бұлт бүркейді,
Ашылады-ау дегенде енді аспаны.
Жаңылды ма табиғат жорғасынан,
Таусылмастай адамда мол ма шыдам?
Ауыр-ауыр ойлар кеп пана іздейді
Салмағы да зілмауыр қорғасыннан.
Көктем өтіп барады жарқырамай,
Жарқырамай жиектен алтын арай.
Жазға ұласар түрі бар мына күннің,
Болар екен, япырым-ай, арты қалай?!
Арамызға әлдебір кірбің кіріп,
Кірерін де кірбіңнің жүрдім біліп.
Бара жаттың түнеріп жауар бұлттай,
Ұқсастыққа таңғалып тұрдым күліп...