Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  135


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

СОЛ ЖАЗДА...

Тым-тырыс түз, қыр –
Тырмалы қоста тыныштық,
Сәске түс. Сағым. Шөпшілер жатыр тыныс қып.
Иілген сәл-пәл,
Қара ағаш дел-сал
Күн ыстық!
Шөпжелке қызбен шөмеле шөптеп, жұмыс қып,
Шөліркеп келіп, ожаудан ортақ су іштік.
Еңкейіп келіп ожауға екі нұр маңдай,
Күлімдеп езу,
Күлкіге, суға тұр қанбай.
Ожауда ортақ ырғалған тұнық нұрлы су,
Өмір-ай, өстіп өтсең ғой мәңгі былғанбай.
Орта бір жаста еске алдым сол бір ожауды,
Сүйісер сумен амалын тауып білген жас.
Арыған атпыз, арқасы жауыр, қажаулы,
Өзіңнен басқа еске алар ертең дым қалмас.
Ырғалған сумен ұрланып сүйген нұр жолдас,
Сұм жалған деші.
Ұрланған сол жаз Ұлжалғас....




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу