Өлеңдер ✍️

Күтетінің мені ылғи сенің мәлім,
Менің де әлі сенсің ғой табынғаным.
Түн жарымда келгенде арып-азып
Қойдың әкеп алдыма сары қазы
– Сақтағанды жесін, – деп – сағынғаным.
Сақтағаннан татсын деп сағынғаным
Жарым түнде жалаң төс жалындадың
Өлтіремін десең де өзің білгің,
Кілтін тауып өлтірер өзің бір күн
Сары сандықтың ішінде менің жаным.
Сары сандықтың үстінде қалың көрпе
Ернін берсе еркелеп, жанын берсе
Неге керек көрпені жамылғаным,
Із кескендер індетіп кеп қалмасын
Тығып қойшы мені анау кебежеге
Қарды ойнатып қаңтар тұр терезеде
Қандай бақыт шынайы сағынғаның.