Өлеңдер ✍️

Ұқсас күндер, ұқсас түн,
Көңілімді күс бастың.
Сен болмасаң қасымда ,
Мен биікке ұшпаспын.
Келіп отыр ұштасқым,
Көңілімді мүк бастың.
Іздеп барсам өзіңді,
Көңілімді жықпассың.
Іздеп бардым үйіңе,
Сұқ көздерден жасқанбай.
Сен отырсың мумио
Қатып қалған тас майдай.
Енді мені қасыңа ал,
Елжіресең несі бар?
Бекер өткен түндердің,
Армансыз бір өшін ал.
Жүз жылда бір тасыйтын,
Сосын қайта жасыйтын
Өзен құсап тасып ал.
Қатып қалған мумио,
Ерісінші ақ таңда.
Кірген із бар үйіңе,
Шыққан із жоқ пәк қарда.
Иітетін тасыңды,
Наурыз келе жатқанда.
Қайта оянған күлкіңді,
Көрдім. Неткен жомартсың?
Сенің берген кілтіңді,
Әттең бірақ жоғалттым.
Алмашы оны көңілге,
«Осылай да осылай...»
Мен жоқ жерде сенің де,
Ерте ағарған шашың-ай...