Өлеңдер ✍️

Тағы да көктем келді ән салдырған,
Қаршадай қарлығашқа там салдырған.
Аяңдап күн ашықта қырға шығып,
Іздеймін елесіңді салқам қырдан.
Сыбырлап қырдың желі сырлас үміт,
Ойымда сен тұрасың тамсандырған.
Уылжып отырғаным ондай кезде,
Ұмытып тіршілікті сарсаң қылған.
Бар еді-ау бас бермейтін бір мінезің,
Жақпаса жайлы ортаны талқан қылған.
Ағайын, ел мен жұртың емес пе еді,
Асаудың қарсы алдында арқан құрған.
Келін боп кетеріңде іздеп келіп,
Қылығың елді түгел талқан қылған.
Ел-жұрттың ұшырайсың қарғысына,
Бұл күнде махаббатқа болсаң құрбан.
Селт етпес дүниенің серті мынау,
Сен тұрмақ мені бүгін қорқау қылған.
...Сол жылдар енді бүгін түс секілді
Жұмақтан ұшып шыққан құс секілді,
Қапыда шыға келші қарсы алдымнан.