Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  569


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

БҰЛ ЗАМАН

Бұл өмірде талайлар шиырлаған,
Тек ешкімге ештеме бұйырмаған.
Бәрі болып, басталды енді міне,
Тұнық суға тышатын сиыр заман.
Суға тышқан, ол тұрмақ тұзға тышқан,
Батыр жасап біз жүрміз кіл жасықтан.
Қазақстан дейтұғын бір құдықтың,
Суын ішіп, сол суды былғатысқан.
Малдай болып, мөңіреп, маңырадық,
Содан кейін тұс-тұсқа жамырадық.
Мешіт салып құдайға жаға алмадық,
Бай болып та отырып жарымадық
Сол ырзықтың барлығы адал болса,
Біз де өмірді сүрер ек адамдарша.
Адамша өмір сүрмедік амал қанша?
Ортақ үйді тонап ап қаңырадық.
Енді жүрміз шырылдап шындық іздеп,
Ши шығатын бір жерден сұмдық іздеп.
Беті қара болған соң барлығының,
Бетің сүртсең былғанбас сүлгіміз жоқ.
Мынау үлгі дейтұғын үлгіңіз жоқ,
Үлгі болса оны да білгіңіз жоқ.
Анаң берсе сақтаған сары майын,
Отырамыз одан да бір қыл іздеп...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу