Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  96


Автор: Қатира Жәленова

Жә, жетті енді!..

Жә, жетті енді!..
Жыламаймын,
Күлмеймін...
Жұлдызы жоқ
Қап-қараңғы түндеймін.
Сынып түскен
Көңілімнің әйнегін,
Қалай ғана құрастырам?
Білмеймін...
Үсік ұрды
Үлпілдеген бағымды,
Қасіретінен
Жүрегім қақ жарылды.
Сәуір болып шақырып ем,
Ермедің,
Сенен солай
Тауым менің шағылды.
Бір-ақ сәтте
Жиып алдым есімді,
Өшті де үнім,
Тәтті тілім кесілді.
Ағып түскен
Жұлдыз-арманым үшін
Қайдан алам,
Кімнен алам өшімді?
Көтеріп ем
Көкке дейін төбемді,
Аспан-кеудем
Жерге бүгін теңелді...
Менің нәзік жүрегімді
Жаншыған,
Жек көремін!
Жек көремін сені енді!
Қайта жөндеп
Жарға соққан кемемді,
Жұп қылармын
Мәңгі өзіме өлеңді...
Менің мөлдір сезімімді
Таптаған,
Жек көремін!
Жек көремін сені енді!
Өкінішім тіліп өткір тілімен
Өзегімді өртеді өлең түнімен.
Өшімді алдым
Ақ қағаздан өлердей,
Өлең өріп жазылармын түбі мен..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу