Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  81


Автор: Қатира Жәленова

ҚАЙТА ҚАУЫШУ

Ерекше ғой осы күн өзге күннен,
Елжірей кеп көрістік өздеріңмен.
Студенттік шақтардың шарайнасы
Айналайын, шуақты көздеріңнен!
Мама қаздай
Мынау кім-ей мамырлаған?
Маңдайының қатпары қалыңдаған.
Бұл сенбісің бәтшағар?...
Кеше ғана
Жас едік қой жүрегі жалындаған...
Түгелміз бе?
Түп-түгел қайдан болсын...
Бұрынғыдай қалайша сайран болсын?!
Өмірде жоқ Серікбай, Қайныштайлар,
Болатжан мен Мұхтардай, қайран досым!
Түгелміз бе?
Түп-түгел қайдан болсын...
Бұрынғыдай қалайша сайран болсын?!
Өмірде жоқ Нұрлан мен Амангелді,
Амандостай, Мәкендей, қайран досым!
Бірақ, шүкір!
Көбіміз тірі екенбіз.
Қара нардай
Қайыспас ірі екенбіз.
Мына өмірден өз орнын ойып алған,
Абыройы асқақ жандардың бірі екенбіз.
Бірақ, шүкір!
Көбіміз бар екенбіз.
Бар екенбіз...
Әлі де нар екенбіз.
Қырық жыл бұрын ұшырған түлегі едік,
Шаңырағына ҚазМУ-дің тәу етерміз.
Ассалаумағалейкум, қара шаңырақ!!!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу