Өлеңдер ✍️

Виктория Томузға
Түсінем мен
Көңіліңді құсалы,
Құлазисың
Жетпей жардың құшағы...
Қос қанатын сермемесе аққу да,
Бір қанатпен көкке қалай ұшады?
Кеудеңе кеп орнағандай
Қара түн...
Жұлдыз қайда
Жанарыңда жанатын?
Ұшар едің,
Ұшар ең-ау сен-дағы
Табылғанда тағы да бір қанатың.
Жалқы жүрсің...
Сен емессің кінәлі,
Жағдайыңды ел бүгінде ұғады.
Дәл өзіңдей небір сұлу бойжеткен
Бақытымен қауыша алмай жүр әлі...
... Заман ғой бұл
Тепе-теңдік бұзылған,
Сан жағынан
Асып түстік біз ұлдан.
Қыздар қалай
Жұп құрады түп-түгел
Бойларында
Бұлқынғанмен қызу қан?..
Махаббаттан,
Рас, болмай жолдары,
Талай қыздар
Ұяңдықтан сорлады...
Сүйгендері
Қылықтылау,
Батылдау,
Басқа аруға бақыт болып орнады.
Сүймегенге табына алмай жүрегі
Бір бақыттан күдер үзбей үнемі,
Байқамайды-ау
Жастықтың да өткенін,
Бұрынғыдан солғын тартып реңі...
Саған ұқсас
Тағдырым бар менің де,
Бір арқанмен
Байланғанбыз тегінде...
Бір бақытқа
Шөлдеп жүрміз екеуіміз,
Сен молдова,
Мен қазақтың жерінде.
Мен де, құрбым,
Дәл өзіңдей пақырмын,
Содан болар, мұңды әуенге жақынмын.
Бар айырмам –
Қиялымды қанат қып,
Арманыммен жұптасқан бір ақынмын...
Мен де сендей
Жалқы тұрған шынармын,
Шырын емес,
Көкірегіме тұнар мұң...
Шабыт буып отырғанда
Бәлкім, мен,
Сенен гөрі
Бақыттылау шығармын...
Бөліп беріп
Сол аздаған бақытты,
Жүрегіңе төгейін жыр-жақұтты,
Ажарыңды,
Базарыңды қайтарып,
Көктемге әкеп арқандайын уақытты.
Суық күзге
Көңіл қалай келіспек?
Қайта оралған
Көктеміңе көріс кеп...
Тағдырыңды жеңе алмасаң,
Атыңды
Неге қойған
Виктория – Жеңіс деп?
Тағдыр – дауыл
Жігерімізді жасқаса,
Жолын іздеп күресудің басқаша.
Біз достықтан
Қорған жасап алайық,
Жалғыздықты
Өткізбейтін ешқашан.
Үміт барда
Көрген емес күш кем боп,
Жүрейікші
Тағдырдан да үстем боп!
Жарқырап тұр
Көңіліміздің көгінде,
Жұлдыз арман
Төмен ағып түскен жоқ.
Жүрейікші,
Тағдырдан да үстем боп!