Өлеңдер ✍️

Тәуелсіздікке арнау
Өткен өмірім – естелік,
Керегін екшеп, ескеріп,
Тірілттім соны қайтадан
Жадыма ғана тек сеніп.
Солқылдап өскен көк шыбық
Тамыры мығым боп шығып,
Сындыра алмаған сол кезгі
Бүйірден қысқан жоқшылық.
Киімнің жамап жыртығын,
Күйіктің жалап тыртығын
Бала да болсақ тырбаңдап,
Таппаушы едік-ау бір тыным.
Масақ та тердік, дән ғой деп,
Сақтаған нәрі бар ғой деп.
Астықты асырып басқаға,
Арпаны жедік нан ғой деп.
Кімдерден ығып бұққанбыз?
Кімдерді үлгі тұтқанбыз?
Опынып жүрміз осы күн,
Ол кезде нені ұққанбыз?
Шыға алмай құрған тордан біз,
Ресейге бодан болғанбыз.
Діл менен дінді тәрк етіп,
Дүбәра болып қалғанбыз.
Ортамызға келіп орнығып,
Орысын бізден зор қылып.
Жұтқысы келді-ау ұлтымды,
Тіліммен қоса, сорлы қып...
Қор болып бірақ қалмадық,
Өз жолымызды таңдадық.
Егемен ел болып еңселі,
Ертеңге үміт жалғадық.
Алаштың атын басым ғып,
Азаттық алып тасындық.
Егелік жасап жатырмыз,
Мұрамызға сан ғасырлық.
Басында соның тұрғанын
Елбасымыздай тұлғаның.
Мақтаныш қылып марқайдық,
Жаһанға болған бұл мәлім.
Құлашыңды жайып кеңге аша,
Тәуелсіздігім, сен жаса!
Өзіңді сақтап қалмасақ,
Басқаның бәрі далбаса!