Өлеңдер ✍️

Қалам
Қарын тойғызбасын ұғамын,
Ұға тұра,
Жазылады жыр-әнім.
Жасағаннан
Халқыма құт-береке,
Қаламыма
Ұзақ ғұмыр сұрадым!
Заман басқа,
Қоғам өңін өзгерткен,
Бәрі өтпелі екеніне
Көз жеткен.
Ақын – тұлға,
Өлең – өшпес мұра деп,
Өнеге қып
Өрекпіген кез де өткен...
Өнерді де
Тәуелді етіп өзгеге,
Ұқсаттық па
Қолын жайған кезбеге?..
Өнер өлсе,
Болады ғой ел жетім,
Жоқ осыны
Көретұғын көз неге?
Қалам
Қарын тойғызбасын білемін,
Біле тұра
Қалам түртіп жүремін.
О, жаратқан,
Өмірімнің өрнегі –
Сәби-өлең өлмесе екен,
Тілегім!