Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  101


Автор: Қатира Жәленова

ЛЬВОВТА ТУҒАН ОЙ

Алыстан
Ыстық сәлемін әкеп қазақтың,
Бейтаныс қала,
Қонағың болдым аз-ақ күн.
Күніңмен бірге
Таласып тұрып ертемен,
Ауаңды жұтып,
Көкірегімді тазарттым.
Бейтаныс қала,
Қонағың болдым аз-ақ күн...
Өрт сезімдерден
Тұп-тұнық кәусар жыр өрген,
Жүрегі жалын,
Қазақ қызының бірі ем мен.
Арнайы келіп
Сый-құрметіңді көрмесем,
Мен өзің жайлы,
Тірлігің жайлы білер ме ем,
Украина елі,
Күн сәулесінен нұр емген?!
Парақтап көріп
Сендегі шежіре беттерін,
Сырыңа қандым
Ұшырып көңіл кептерін.
Кейінгі ұрпаққа
Хикая шертіп жатырсың,
Өткеріп бастан
Сан қилы өмір өткелін.
Кеткендейсің бір
Ертегі еліне айналып,
Ескерткіш біткен
Қас қағым сәтте жанданып,
Тіл қатады ма-ау...
Қараймын да көз алмаймын,
Шеберлер салған
Тас мүсіндерге таң қалып,
Кеткендейсің бір
Ертегі еліне айналып!
Қиялым шарлап,
Таба алмай қойды-ау еш тағат,
Тоймады көзім
Келбетіңе әсем көп қарап.
Халқыңа сенің
Тәтті өмір тілеп шарқ ұрып,
Көгіңде қалқып
Ұшып жүр кептер көк қанат.
Алыстан
Ыстық сәлемін әкеп қазақтың,
Өзіңде, Львов,
Сый-қонақ болдым аз-ақ күн...
Күніңмен бірге
Таласып тұрып ертемен,
Ауаңды жұтып,
Көкірегімді тазарттым,
Өзіңде, Львов,
Сый-қонақ болдым аз-ақ күн...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу