Өлеңдер ✍️

Көгілдір күмбез аспанның
Жұлдызы болар едім мен,
Қарауым үшін биіктен
Ғажайып мынау өмірге.
Көруім үшін әр үйді,
Жаңарған әрбір өлкені,
Құрыш білекті жастарды
Үміт күттірер ертеңі...
Парақтап әрбір жүректі,
Бөлісу үшін жан сырын,
Қалмасыншы деп қонақтап
Жанарларында тамшы мұң.
Қасірет шеккен пенденің
Көзінің жасын құрғатып,
Қайырымы мол жандарға
Сыйлар ем әкеп нұр бақыт.
Құдіретім жетсе және де
Ән болар едім қанатты,
Шарқ ұрып ұшар сазымен
Оятып барлық алапты.
Сілкілеу үшін баршаның
Көңілін жатқан бұйығып,
Жылыту үшін жүрегін
Нұр шуақ болып құйылып.
Сазды әуенменен сиқырлап,
Танытып елге ән күшін,
Қуаныштарын молайтып,
Кемітер едім қайғысын.
Ұмытып көңіл наласын
Әнменен жүрсе емделіп,
Аялар едім сазыммен
Адамдарға мен дем беріп.
Бірақ та, тіпті, назқоңыр
Ән емеспін мен төгілген,
Жұлдыз да емеспін жарқырап
Сәулесін құяр көгімнен.
Адамзатпын мен – саналы,
Ой-өрісі кең, жан-жақты,
Сондықтан да өтер парызым
Екеуінен де салмақты.
Көтеріп келем иықпен
Ғасырдың ауыр салмағын,
Бастауын алар мың бұлақ,
Ағысы қатты арнамын.
Сусыны болдым сартап боп
Шөліркеп жатқан даламның,
Адамзат болып о баста
Тіршілік үшін жаралдым!