Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  130


Автор: Танакөз Толқынқызы

ТАНЫСАЛЫҚ, МЕН АППАҚ ҚАР БОЛАМЫН

Ақ пен қара өмірдің қос жолағын,
аппақ түске боямақшы боламын.
Ішімдегі сыймаған соң зор ағын
Қарға айналып қара жерге қонамын.
Танысалық, мен аппақ қар боламын,
Ренжітпеңдер ертегі елі қонағын.
Рас, талай жүректерді тонадым,
Ызғарымнан кейде өзім де тоңамын.
Елестеткен сіріңкенің қорабын
Тар кеңседе тереземнен қарадым.
Тыңдайсың ба, айтып берем қар әнін!?
Қалауымды тапсаң мен де жанамын.
Менен таза бола алады ар ғана,
Қардан асып туар, бәлкім, қар ғана.
Жанарыңды көлегейлеп қорғама,
Кірпігіңде кідірте гөр сәл ғана.
Қолшатырлар шықты, міне, шеруге,
Шықты, бәлкім, қыс келгенін көруге.
...Рұқсат берші ерніңе кеп еруге,
Рұқсат берші шыққа айналып өлуге,
Ақ қармын ғой мен деген...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу