Өлеңдер ✍️

  13.09.2022
  63


Автор: Жәнібек ӘЛИМАН

Жамалы жақұт нұрлы...

Жамалы жақұт нұрлы,
Барады батып бір күн!
Мен болсам мұңға байып,
Қойылған жырға лайық,
Налалы леп белгідей қатып тұрмын!
Зарлымын іші күпті,
Тағдырым түсініксіз, түсінікті...
Барлығын өзім жасап жүрмегендей
Әр жылым бойыма артты кісілікті...
Кіндігі шер-налада,
Ындыны жырға кепкен мен ғана ма?!
Тірлігі кейде күйкі, кейде дара,
Адамзат сүймеген соң пенде ғана!
Ерттеп ап ерікті атша,
Дерт жамап сезім суық, сезік патша.
Өртке орап, жанып кеткен
жақсы, білем
Күн құсап шығарына сеніп батса...
Сорыма сүйенгенде,
Жоғыма жетпеген соң күйем мен де.
Қорыңа былғанғым жоқ, тәнмен бірге
Түспесе болғаны да кием көрге...
Түршігіп тағы келем,
Қырсығып кетсе кетсін бәрі менен.
Аузыма тықпай жетім жүрегімді
Қасымда қала тұршы, лағыл өлең!
Жаным, өлең!..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу