Өлеңдер ✍️

  12.09.2022
  65


Автор: Бижан Қалмағанбетов

ТҮС

Төбемізде жайнап тұрды күліп күн,
Қайда екенмін, ол жағын да ұмыттым.
Мен түсімде, о, жарандар керемет,
Көз талдырар шың басына шығыппын.
Дара батыр – тұрмын өзім жоқ қауіп,
Талпынғандар жатыр құлап тас қауып.
Оң қолыма найза ұстаппын шашақты,
Ал үстімде алтындалған ақ сауыт.
Жарқылдайды тауда мынау қайдағы от,
Қалай түсем, ал ол жағы ойда жоқ.
Кетті кенет көзімді ашып-жұмғанша,
Мәрмәр тастан баспалдақтар пайда боп.
Шебінде алғы жүрген кезде жорықтың,
Дұшпаным да бар-ау, сірә, соны ұқтым.
«Ер жігіттің түсі оңбай, ісі оңбас»,
Деген бар ғой, анама кеп жорттым.
Демеп сені туыс-достар қоршаған,
Өмір сыйлар тегіс, даңғыл жол саған.
Мұқалмасын, ұлым, қайрат-жігерің,
Қолың жетер биіктерге аңсаған.
Жүре берші ортамызда жадырап,
Думанды боп сен көтерген шаңырақ.
Осыны айтып толқыды анам сол сәтте,
«Әумин!» дедім ақ тілегін қабыл ап.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу