Өлеңдер ✍️

Жазды мынау кеткен бе күз ықтырып,
Мезгілінің жеткенін де ұқтырып.
Ауыл маңы. Бәйге төбе келем мен,
Суық желге қарамай да пысқырып.
Балалық шақ еске түсті баяғы,
Таныстар көп, алдан құшақ жаяды.
Ей, халқым-ай домалайтын той десе,
Жиналыпты қалмай тайлы-таяғы.
Жерім мынау кілем-шалғын жүрсең көк,
Азаматсың ел қадірін білсең тек.
Жүрдік талай жеңіл-желпі қар кешіп,
Қалалық боп кеткенім бе бүрсеңдеп.
Қарттарым-ай, жас ұрпаққа кең көңілің,
Тілектерің керемет қой сендердің.
Теректей боп қайыспаған сындарға,
Мен де солай боламын деп дем бердім.
Таңың атып, қызғылт түсті батар күн,
Жолы бөлек кешкен әрбір сапардың.
Туған жерден бір түп жусан жұлып ап,
Иіскейін деп мұрныма апардым.
Қызылқоғам шыққан сенен сан алып,
Құстай ұшам естісем бір жаңалық.
Көк жусанның иісі бойға жайылып,
Жан сарайым кете барды жаңарып.
Сенен өсіп, қанат қақтым бүгінге,
Өзгеріпті келбетің де, түрің де.
Туған жерім – менің асыл мекенім,
Жүрегімнің сен жатасың түбінде!