Өлеңдер ✍️

  09.09.2022
  95


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Сөз бен ой

Болса да ой – балдырған, сөз – балауса,
Бұл өлең бір орнынан қозғағанша,
Кеткенде жария боп бүкіл елге,
Еркелете алам ба өз баламша?!
Менен де иелік жоқ, кетеді ерік,
Оңаша қалай қалам жекеленіп?!
Бір сөзді айта алмаған сияқтанам,
Бір ойға енді ғана жете беріп.
208 209
Бір сөзім қалғандай боп аяқталмай,
Бір ойым тәй-тәй басып аяқтанбай,
Сол ойды аяқтандыра алмаспын мен,
Тегінде, күн жылысып, ай аттанбай.
Бөгде сөз
Болар ма өз сөзімдей жүзін берсе,
Ой, шіркін, құбылар ма қызыл көрсе?!
...Соңғы ойым аяқтанар деп сенемін
үздігіп соңғы демім үзілгенше!


2
Сайрап жатқан даңғыл ма, жолым бекем,
Жайлы ма екен жасаулы орын-мекен?!
Осы өлеңге қай күні қосты тағдыр,
Бағым ба екен,
білмеймін,
сорым ба екен?!
Мен ғана емес шығармын сор айдаған,
Бір шиырды қулап он айналам.
Бір өлеңді жазып ап,
қайта өңдеуден,
Тау қопарған тәрізді оңай маған.
Көңіл күйін құтқарып тұншығардан,
Өлең болып өртенер сыршыл арман.
...Қара байыр жұмыскер тақырыптан,
Қара маржан ақсүйек жыр шығарған.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу