Өлеңдер ✍️
  07.09.2022
  73

Автор: Ермұрат Зейіпхан

Сол топырақта туғаныңның өзі, бауырым

Сол топырақта туғаныңның өзі, бауырым –
Иманыңның көзі бауырым.
Жүргенмен күніңнің езіп ауыры,
Демейді қолын созып – ауылың.
Талайлы туған көрбала кімдерге елтіп,
Қорлама гүлдерді кертіп.
Музаң келеді зымыстан түндерді серпіп,
Мәңгі тірілерді, ірілерді ертіп.
Сен құсап кейде бұйыққанымменен,
Ұшады биік ақыл кемем.
Білем – қан мен жас құйылатын кілең,
Сол топырақтың бұйыратынын – білем!


  бауырым топырақ Ермұрат Зейіпхан Ермұрат Зейіпхан өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  ДІЛМҰРАТҚА ᐈ
  Мен – мәңгілікпін! ᐈ
  Бақас жандап, білеген де қылышын ᐈ
  Сазарған таң-тәркі маң ба екен... ᐈ
  Ашынған жан айтыпты дейді: ᐈ

Пікір жазу