Өлеңдер ✍️
  07.09.2022
  83

Автор: Ермұрат Зейіпхан

Сұранып – үміт келмеді....

Сұранып – үміт келмеді,
Сұрланып – ұмыт дер ме едің?
Суалып тынып кеудені –
Жұбата алмай шөлдедім.
Уанып тұрып – өксуден,
Дұға ғып – мұңын тексіндім.
Құба-құп – күнді көпсінген,
Пенделігіңе тепсіндім.
Буланып тұнық шөл болды,
Уланып шыбық семді ол да.
Былғанып құлық көр болды,
Мен қалам онда, сен қалма.


  үміт Ермұрат Зейіпхан Ермұрат Зейіпхан өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Қайдам... мені бақытты дедің... ᐈ
  Құмарың емес пе едім мен... ᐈ
  Жаным жүрер далада сайын. ᐈ
  Ғұмырда қысқа оянып.... ᐈ
  Қараңғы зымыстан түнде... ᐈ

Пікір жазу