Өлеңдер ✍️

  05.09.2022
  67


Автор: Серік Ақсұңқарұлы

Қазақ

Көк Тәңірі – Көгімде.
Көк Түркі – Жерде еді.
Бір кие бар менің тегімде.
Кеудемді керім жыр кернеді.
Ой қырда алуан ой кештім,
Өлеңнен өңге бір сөз білмей.
Көктегі Тәңірмен сөйлестім,
Жердегі жәндікті көзге ілмей.
Дүниеден көңілім баз кешті,
Сөзіме тұшынды қай керең?
Жолымнан Мұхаммед кездесті,
Исамен жолықсам қайтер ем?!
«Құдайдың ұлы» деп... ел неге
Құлап жүр Кресті жалап құр?!
Тіріде бас имен пендеге,
Көгімнен Көк Тәңірі қарап тұр!
Жүрекке Құраннан қонды аят,
Жаным мен қанымда ғажап – көп.
Қалмақ та, шүршіт те болмай-ақ,
Түркіден кеттім де Қазақ боп, --
Аярдан Алашты тірі ап қап,
Аспанның астын бір шайқағам;
Маяковскийді бір аттап!!
Мағжанға кеп тұрмын қайтадан.
31.01.2005




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу