Өлеңдер ✍️

  05.09.2022
  74


Автор: Серік Ақсұңқарұлы

Абай-шәкәрім галереясы

Соңында сан сұрақ қап,
Алланы сап алдына, --
Абай Рухы Қарауылды бір аттап,
Келді Қарағандыға.
Шәкәрімді зарлатқан,
Мақашты да сандалтқан
Өмірің – «Үш Анық» -- бұл.
Қарағанды шыға салып КарЛаг-тан
Базарға кеп басы айналып,
Лағып тұр!
Біздер Мұзды Мұхитында тұрамыз.
Осы жерде дүниенің қызығы:
Галерея іші – 7-ақ градус!
40 градус – Казиноның қызуы.
Ер Кебекке Еңліктейін қыз ғашық.
Көрген күні, бірақ – тұл.
Ай маңдайын мұз басып,
Абай жылап тұр!
Түн де кетті, күліп таң,
Алты Алашты жынды ғып:
Шәкәрімнің Тәні шығып құдықтан,
Шыңырауда Рухы жүр шыңғырып!
Кім бар оған ілескен?
Жұрт базарда жүр шұбап.
Маңайым – Мұз. Сірескен...
Алламенен Абайда екен нұр-шуақ.
Есік жабар кезде Абай жалт қарады,
Мақаш ағам Мағжанды жыр қылып.
Дүние – шіріп барады.
Рух қалды – шыңғырып...
28.01.2005.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу