Өлеңдер ✍️

Алаштың ұлы, уысқа толмас аз-ақпыз,
Аспандап ұшқан ақ қаз да болып сөз аппыз.
Санамыз – санға,
Ойымыз онға бөлiнген,
Қанымыз – жоса,
Жанымыз – құса қазақпыз.
Өзектi елмiз өлiммен бүгiн беттескен,
Өз ныспым едi-ау, өзге жау да емес кектескен,
Өтiмдi жарып, өкпемнен теуiп, ет кескен,
Өрт кернеп тұрған көкiрегiмдi оқ тескен.
Кiм үшiн сонда бабалар бiздiң от кешкен,
Қандасып жүрiп, жандасып жүрiп көп көшкен,
Қырық пышақ боп қырылсын деп пе ұрпағым?
Құмалақ-құлқын құртты ма майды бiр қарын?
Қалайша бүгiн қазақтың қамын оқ шешкен,
Қасиет, кие, обал мен сауап кеттi естен?!
Ақжүрек-айбат астамға сөзi өтпестен,
Абыржып қалған аспанға қолы жетпестен,
Атойламай-ақ төзiммен мәңгi шектескен,
Адыраспанды арамшөп дей ме текке өскен?!.
...Көргенше мұны көгiме қайтып кетпес пе ем...