Өлеңдер ✍️

Жалғызсың ба!?
Менде ойда жалқымын.
Мұңым да көп, сырым бөлек жартымын.
Жалғыз-жалғыз келіп едік жалғанға,
Жалғыз-жалғыз аттармыз арманда,
Жалғызсырап отырамын қара түн,
Төңірекке қара тілін салғанда.
Маңайымда адамдар жүр қаптаған,
Олардан да сырлас біреу таппағам.
Жалғыздықтың жаяу кешіп аралын,
Тағы міне, жалғыз кетіп барамын.
Бала күннен түскем жалғыз соқпаққа,
Ей, жолаушым енді мені тоқтат па?
Осы жолда тоқтағанша жүрегім,
Ең ақырғы сәттке дейін жүремін...
Бір анадан қатар өсіп туғанмен,
Кіндігіңді егіз етіп буғанмен,
Барлығымыз қатарласып жүргенмен,
Бір шаңырақ астына кеп тұрғанмен,
Ғашық болып, өліп-өшіп сүйгенмен,
Оттай лаулап, шоқтай болып жанғанмен,
Айырылмастай дүние мал жиғанмен,
Тату-тәтті бір төсекке сыйғанмен,
Бір нанды бөліп жарып жегенмен,
Бір анаға жамырасып көгеннен...
...Жалқы-жалқы ой жүреді жетектеп,
Ана жаққа жалғыз дара кетед деп.
Атағымыз көкті тіреп тұрғанмен,
Беттеріміз жабылады құмдармен.
Білесің бе?
Жалғыздықтан жалықтым!
Жол таба алмай,
жөн таба алмай қамықтым!?
Кімге керек малым-мүлкім жиғаным,
Керек екен адалдығым иманым.
Жалғыз-жалғыз аттанамыз бақиға,
Ажал деген қарамайды жақынға!
Өлім деген бір Аллаһтың қақпаны,
Құтқара алмас, ағайын да, досың да!?
Бұл фәниде сүрсеңде өмір ғаламат,
Шыбын жаның бір Аллаһқа аманат.
Өлгеннен соң азық болар сауап жи,
Құран оқы, намазға ұйы жамағат!
...Іздеп-іздеп таптым оның дерегін,
Құранда екен менің барлық керегім.
Жалғыздықтан құтқаратын ҚҰДІРЕТ,
Аллаһты іздеп келемін!