Өлеңдер ✍️

Шананы тастап киіп бүліспенен
Өзеннен белбеу буып күмістен,
Жігіт – жер сыланғанда сал табиғат,
Аспанның алқасы ғып күн істеген.
Жұлдыздан жаудыратып моншақ тағып,
Қыз – аспан күлген шақта мол шаттанып,
Орманнан жігітке де үкі тағып,
Беріпті. Қызғаншақтан соң сақтанып.
Ақыры жер мен аспан некелесіп,
Жөнелген жеңгетай – бұлт жеке көшіп,
Тау дейтін тəй-тəй басқан бөбектері,
Ойнап жүр қолдарынан жетелесіп.