Өлеңдер ✍️

Жастық шақ соғардай қайтып бiр
Өзiмдi келсе де алдағым,
Гүлдеген өрiк тал айтып тұр,
Шашыма ақ кiрiп қалғанын.
Айтып тұр көркiмен сездiрiп,
Менен де бiраз қыс өткенiн.
Тағынған ақ гүлiн көз қылып,
Бұрымы көгiлдiр көктемiм.
Не көрiп, өмiрден не бiлдiм,
Ол жайлы айтпауға қақым бар.
Сәттерiн жырлаған көңiлдiң,
Менсiз де аз ба екен ақындар.
Мен мұны ұғынып отырмын,
Өткендi қайталап не пайда?
Одан да жаңа өлең оқырмын
Әулие бағбан атайға.
Атай-ай, өрiк тал әдемi
Әсерлер сыйлады жаныма.
Анау бiр қызылкөз пәленi
Бекер-ақ қосыппын қаныма.
Мен ендi көктемдi өрiк тал
Түсiндей қайтадан ағарам.
Бойымнан нәрiмдi өрiп бар,
Қайтадан ағарам, жаңарам.
Жастық шақ соғардай қайтып бiр
Өзiмдi келмейдi алдағым.
Өйткенi өрiк тал айтып тұр,
Шашыма ақ кiрiп қалғанын.