Өлеңдер ✍️

Өлең – менің аларым, берерім де,
Өлең – менің биігім, тереңім де.
Ата-анамның қанымен қанға сіңген
Дүниеге шыр етіп келерімде.
Содан бері кеудемде жыршы бұлақ
Сылаң қағып ағады,
Түрші құлақ!
Жер тынысын тыңдаймын,
Жел тынысын...
Елу деген белеске бір шығып ап.
Тартқан ерек тағдырдың сыйы маған –
Бəрін естіп,
Кеудеме құйып алам.
Жырға зерлеп шегемін кестеменен
Тіршіліктің күмбірлі күйін əман.
Мен сөнбеймін тұрғанда төбемде Күн,
Жамыраған жырларым – көгендерім.
Бақытым да,
Сорым да маңдайдағы,
Қуанышым,
Қайғым да Өлең менің!