Өлеңдер ✍️

Муза сынды музыка жан балқытып,
Теңдессіз күй шарықтады ғаламда.
Періштенің жұпар иісін аңқытып,
Бір сұлу қыз би биледі алаңда.
Еліттім мен болмысқа һәм дыбысқа,
Бейнесінен жанарымды ала алмай.
Сезім тұрды мұңайып бір бұрышта,
Даласымен қош айтысқан маралдай.
Шаһар ұйып әлгі арудың биіне,
Бар пендеге ұмыттырды Алланы.
Бірақ сол қыз жалғыз қайтты үйіне,
Ешкім оны шығарып та салмады.
Жалғыз келе жатыр сол қыз көшеде,
Жанында мұң, ал көзінде назы бар.
Гүл аңсады бүгін және кеше де,
Мүмкін оған сұлу өлең жазылар.
Көңілімде қалды осы бір естелік,
Жазып бердім сезімімнің хаттарын.
Ал қоңыр күз биші қызды ескеріп,
Сыйлап жатты жетім жапырақтарын.
Жалғыздықтан болар дейсің сұсты не,
Жүрегі оның бір мұңлы күй шертеді.
Құлай түсіп ақжайманың үстіне,
Оқып жатты мұң жайында ертегі.