Өлеңдер ✍️

Қызыл алма теріп жүрсең бақшада,
Менде өзгеге қарайтұғын жоқ шама.
Білмейсің ғой осы сәттің жарқыным –
Бұйырмасын қара түгіл, патшаға.
Қызыл алма сияқты едің кәдімгі,
Қызғылтым нұр аймалайтын жаныңды.
Алма теріп жүргеніңде бақшада,
Ұрланып кеп тыңдаушы едім әніңді.
Сенің әнің – ән болатын әйгілі,
Тұнық еді көңіліңнің айдыны.
Қызыл көйлек киген сәтің есімде,
Ұмыттырып жіберетін қайғыны.
Сезім болып тербеткенім жүзіңді,
Дидарыңнан қызыл алау үзілді.
Қызыл алма сыйлап едің сол күні,
Қайран көңіл содан кейін бұзылды.
Көңілімнің мәңгі жасыл құрағы,
Сен болғансың үмітімнің шырағы.
Сол күндер мен сені ойласам ылғи да,
Қызыл алма жегім келіп тұрады.