Өлеңдер ✍️

Жанымның шалды гүлін өрт,
Сәуірде ғана көктеген.
Ғашықтық деген – ұлы дерт,
Ақынға соқпай өтпеген.
Мөлдір де әсем көзіңе,
Көзмоншақ тақсын анашым.
Қарайын сосын өзіңе,
Табайын сұлу жарасым.
Қарлығаш қанат қасыңа,
Қап-қара түнмен сүрмелен.
Байлашы әр тал шашыңа,
Жұлдыздың бәрін бүрлеген.
Қарайын саған еміне,
Қалмады басқа амалым.
Жұпар аңқыған деміңе,
Сіңірші дала самалын.
Сырыңды сенің аштым ба,
Таптым ба тылсым кілтіңді.
Ақ сүттей Айдың астында,
Ақ торғын сезім бұлқынды.
Өртеңді кештім лаулаған,
Сезімнің туын құлатпай.
Дидарың Айдан аумаған,
Жанарың жанған шырақтай.
Сезім ой салсын талайға,
Күн кештім сен деп сертпенен.
Табылмас емі алайда,
Шалдықтым ұлы дертке мен...