Өлеңдер ✍️

  20.08.2022
  91


Автор: Хамит ЕСЕМАН

Жүректен шыққан жазайын жырды қаламмен...

Жүректен шыққан жазайын жырды қаламмен,
Сергелдең ойды тек кешкенімше санаммен.
Ай дидарынан өлең көшіріп түнімен,
Күн өткен сайын айналып мұңға барам мен.
Өлең ғой менің жанымның мұңын жиі ұғар,
Ұлы даланың көңілде қалған күйі бар.
Рахымы шексіз Алладан кейін бар ақын –
Қара қаламы мен ақ парағына сыйынар.
Ой мен сезімім өлмес рухқа жүгініп,
Арымның жүзі – ақ парағыма үңіліп
Отырмын жалғыз, қап-қара түннің ішінен
Ақ өлең шықты түндігі түннің түріліп.
Қыран құс тектес қиялым қанат қомдады,
Сүйіншілейін ойымның жетсе толғағы.
Тегінде мені мұңменен дос қып жіберген,
Қалам, қағазым жанымда болса болғаны.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу