Өлеңдер ✍️

  20.08.2022
  81


Автор: Хамит ЕСЕМАН

Келбетінен гүл өрген жалын көктем...

Келбетінен гүл өрген жалын көктем,
Аңсатты ғой өзіңді жаным көптен.
Жүрегімде жұмбақ боп қалып қойған,
Ақ шағалам, аяулы әнің неткен.
Маржан сүздім сезімнің теңізінен,
Сен, қалқатай жанымның егізі ме ең?!.
Сәуле сүйіп өсіп ең гүлді ұнатып,
Жаралғандай періште лебізінен.
Жанымды жарық еткен шамшырағым,
Сезіміме сені айтып сансырадым.
Жолдар жатыр алдымда екі тарау,
Сен жаққа жұлдыздардан жол сұрадым.
Қалқам тыңда, жанымның зарпын ұғып,
Қалдырмайық сезімнің салтын ұмыт.
Бұзылмасын сендегі тәтті қиял,
Үзілмесін мендегі алтын үміт.
Қайран жүрек, қайғыдан жарылмасын,
Кең жаһанның өрісі тарылмасын.
Жаттың қолы үзбесін ақ гүліңді,
Әніңді айтып қайта орал, қарындасым...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу