Өлеңдер ✍️

  20.08.2022
  57


Автор: Хамит ЕСЕМАН

МЕНІҢ ЛӘЙЛІМ

Шырын сорып өскендей тәтті гүлден,
Қарғадай қыз, баурадың ақтығыңмен.
Сәулетті сұлулықтың дүниесі,
Сыр тартып жатты сонау пәк күнімнен.
Сені сүйіп шоқ шайнап, жалын кешкем,
Көзді арбаған бейнеңді лағыл дескем.
Жаршысы ма ең аяулы алтын таңның,
Шынар ма едің жұмақтың бағында өскен.
Арман жоқ жаныңда енді жазым өтсе,
Жүрегімді ақнәзік назың өпсе.
Өмірде махаббаттың зарын тартқан –
Адамдар өзіңе кеп тәжім етсе.
Шіркін сезім көрсетпе азабыңды,
Жүзіңнен айырмаспын назарымды.
Шалқытып сазға қосқан күйші сынды,
Саған ғана тыңдатам ғазалымды.
Тозаң өмір жүзіңді жасырмасын,
Мен тіріде сен мәңгі қасымдасың.
Сен деген сертке берік жүрегіме,
Қайғының қара мөрі басылмасын.
Тәңір мәңгі тыныштық таптырғанша,
Тәнімді жаннан бөліп лақтырғанаша;
Ләйлім сені көзімдей сүйе берем,
Махаббат дүниеге сот құрғанша.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу