Өлеңдер ✍️

  20.08.2022
  68


Автор: Хамит ЕСЕМАН

ОҢАШАДАҒЫ ОЙ

Жыр жаза алмай құсалымын,
Жүрегімді тұсады мұң.
Құрбаны боп кетер ме екем,
Тағдырымның пышағының.
Ой дейтін жоқ сөздерімде,
Ісім – тағдыр безбенінде.
Жасырынып жүрмін бе әлде,
Сұлулардың көздерінде.
Ынтығамын күзге күрең,
Ләззат алам қыз демінен.
Көктемімді іздер ме екем,
Әз құстардың тізбегінен.
Қыздың қою бұрымынан,
Қасиетті сыр ұғынам.
Өлең терем өмір жайлы,
Шегірткенің шырылынан.
Сонда да жыр жаза алмадым,
Желге ұшқандай әз арманым.
Түсінбедім өмір жайын,
Ұға алмадым ғазал мәнін.
Мені қыздың назы қысқан,
Көңілімнен қазым ұшқан.
Не болса да көнемін ғой,
Озбағасын жазмыштан.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу