Өлеңдер ✍️

  20.08.2022
  66


Автор: Хамит ЕСЕМАН

ЖАЛҒЫЗДЫҚ КЕШІ

Бүгінгі кеш ауыр еді не деген,
Жаным болды жалғыздықтан жыларман.
Көкірегімде діріл қақты көп өлең,
Тұла бойы қоңыр мұңнан құралған.
Көз алдымда есі ауысқан өмірім,
Сауабы мен Обалы тең аралас.
Дүниенің дидарынан жерідім,
Бұл дүние бойжеткендей жалаңаш.
Адамдардың арасында сайтандық,
Бірін-бірі азғыруға шақ тұрған.
Қас қарайса басталады сайқалдық,
Айдалаға арын бүктеп лақтырған.
Кім тыңдасын...
Кімге айтамын өкпемді,
Жыр дәруіш...
Жүрегімнің мұңы боп.
Кешіп келем кешірімсіз өткелді,
Оның бірақ өткізетін түрі жоқ.
Адам емес,
Ақындарша сүріндім,
Шықпай жатып сөреден.
Ақ мақтадай ақ едің ғой құлын күн,
Сағынамын, сағыныш ең не деген...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу