Өлеңдер ✍️

  14.08.2022
  260


ШЕБЕРДІ, ШЕБЕР ДЕГЕНШЕ...

Серт бергендей тылсым əлем нəзік жібін үзбеуге,
Əр туынды мəжбүрлейді Жасаушысын іздеуге.
Теңдесі жоқ,тылсымы көп,жүйесі дөп бұл ғалам -
Алып кітап Жаратқанды таныстырар біздерге
Əрбір аспан бұл кітаптың жеке-жеке беттері,
Галактика бейне сөйлем сол сиқырлы беттегі,
Бар мазмұнды қамтыған бет «Жер шары »деп аталса,
Парақтардың парқы «Адам» рақым түскен көктегі.
Аспан деген шексіз əлем қарайықшы зерделеп,
Ай да, күн де, жұлдыздар да құламай тұр жерге кеп.
Тарыдай боп тарап кетпей тартылып тұр барлығы,
Бірі от боп, бірі газ боп, бірі тас боп дөңгелеп.
Кімдер мұндай кереметті «кездейсоқ» деп айтады?
Ақылдылар əлдеқашан аяттан-ақ байқады,
«Тұрып қара, көздеріңді бұрып қара бəрі бір,
Ақау таппай екі көзің кері қарай қайтады...»
Бізге берік бесік болған мекеніміз «Жер» деген
Сансыз жылдар күнді айналып бір кідіріп көрмеген.
Жанап күнге от боп жанып, əлде алыстап мұз болып,
Кетер деген кейбір ойлар келмепті ғой көлденең.
Əсерімен Жер Ананың бір қалыпты айланған,
Жаз бенен күз, көктем мен қыс бір-біріне байланған.
Жаздан кейін қыс боп кетпей, қыстан кейін жаз болмай,
Көктемменен күз арқылы жаз бен қысқа дайындалған.
Бізге арнап көктен шатыр,жерден бесік төсепті,
Бұлтты сығып, тамшылатып өндірді гүл, көшетті.
Қаншама жыл бір тəртіппен ауысып тұр күн мен түн.
Кім қойды екен бұл ғаламға бұлжымайтын есепті?!
Шыбын-шіркей, көбелекке, бал араға қараңыз,
Əрбірінен Құдайылық құдіретті табамыз.
Жан-жануар, өсімдіктер, аңдар, құстар, балықтар
Барлығына басшы еткен, біздер «Адам» боламыз.
Абайласақ адамзатты жаратыпты ерек қып,
Тік жүргізіп, жар сүйгізіп, қыз бен ұлды керек қып.
Сезім беріп, төзім беріп, иман беріп жүрекке
Ақыл берді, қайрат берді хайуандардан бөлек қып.
Ыңғайлы етіп екі қолды ауызыңа ас бер деп,
Ішкен-жеген адалдан ба, əлде арам ба тексер деп.
Исін сез деп мұрын беріп, түсін көр деп көз беріп,
Қабақ қойды көз үстіне зарар келмес ескер деп.
Қажалмасқа кірпік берді ашып-жұмып тұрғанда,
Қас беріпті көзге ақпас деп маңдайды тер жуғанда.
Бір-біріңді түсінгін деп дыбыс берді, сөз берді,
Тілімізді қимылдатып олай-бұлай бұрғанда.
Тұра аламыз осыдан соң қақпай қалай таңдайды,
Еш аппарат жасай алмас суды, сүтті, бал, майды.
Ең бір озық техника да, ғылымдар да дамыған
Тіпті шыбын-шіркейлердің өзін жасай алмайды.
Жаратушы жерді жайып, төсек етіп Төсеуші,
Таулар қандай, баулар қандай, нөсерлеген нөсер ше?!
Шебер, шебер дей бергенше ақылменен анықтап,
Бір тамшыдан Адам еткен «Аллаһ Шебер!» десеңші!


 


Есқожаев Ермек Алтайұлы.
Құрманғазы атындағы Казақ Ұлттық консерваториясының 3-курс студенті.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу