Өлеңдер ✍️

  12.08.2022
  388


Автор: Рауан Қабидолдин

Муза

О, Муза,
Нәп-нәзік менің бөлшегім,
Әлемді сенің қасиетіңмен өлшедім.
Жап-жарық болып кетті әне менің айналам,
Ол сенсің, Муза, жарқ еткен нұрың ол сенің!
Билеші еркем, кеудеме жалын от таста,
Сен – мендік әуен, менде ондай әуен жоқ басқа.
Ерніңнен сенің сүйгізіп тұрып тоқтатсын,
Тәңірім мендік жүректі бір күн тоқтатса.
Билей бер күнім, мең-зең боп қарап тұрайын,
Иіген жүрек иесін білсін ылайым.
Мені ақын қылып жаратпас еді-ау, егерде,
Муза қып сені жаратпай қойса Құдайым!
Әр басқан ізің, арбасқан жырым ғой менің,
Жыр жаздым, сосын сенің тіліңде сөйледім.
Астаң-кестеңі шыққан жалғанда елжіреп,
Желбіреп тұрсын осылай аппақ көйлегің.
Билей түс тағы, билей түс менің, арайым,
Әлемді сенің көз-жанарыңмен қарайын.
О, жарық сәуле, Музамды берші өзіме,
Мен саған мынау әлемді бере салайын!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу