Өлеңдер ✍️

Қара өлең төрін күзеттім,
Қағбамдай көріп киелі.
Оқталған оған бір оқтың,
Бір ұшы маған тиеді.
«Қарауыл» төрін мекендеп,
Қалғаным содан шындығы.
«Бөтен сөз былғап кетер» деп,
Бөлінбей жүрдім бір күні.
«Жидебай» қорық жанымда,
Құрғамай жатқан қонағы.
Бір мейман келсе ауылға,
Алдымен маған соғады.
«Маған» деп мақтан ете алман,
Маған кім сәлем береді.
Алладан жалғыз бата алған,
Абайдай дана керегі.
Шәкәрім баба жатпаса,
Шалғайдан келіп несі бар.
Кемеңгерлер елі басқаша,
«Келем» деп халық асығар...
Алдынан шығып солардың,
Атынан алам түсіріп.
Қонақтарына бабамның,
Қорлық па, жасау кішілік.
Қазақтың жалғыз әкесі,
Жатқанда мәңгі төрімде.
Қателіктердің-қатесі,
Қаперсіз жүру тегінде.
Босамай жүрген тақымы,
Болайын мен-ақ «қолбала».
Алаштың көп қой ақыны,
Абайлық ақын мен ғана!