Өлеңдер ✍️

  21.07.2022
  70


Автор: Баян Тіленшина

Ақын Баянға

Ақылға сыймас ақындық әлем,
Тануға тіл қысқа, тұңғиық терең,
Теңіздің асау толқыны тәрізді,
Бірде алыс, бірде жақында өлең.
Поэзия –жаныңның жарқын шуағы,
Жабырқау көңілдің кірін жуады,
Ақынның жалғыз жақыны сол-ақ,
Екінің бірі, егіздің сыңары.
Сейіліп қайғы-мұң, көңілің тасып,
Өлеңге ақтарып сырыңды ашып,
Оңаша отырсаң бақытқа батып,
Жүректің нәзік пернесін басып.
Тағдырың солай, қайтесің өкініп,
Қаламың қолда жырың төк бекініп,
Өлеңің –өзіңнің әлемің, болмысың,
Өлеңде сірә айтпайсың өтірік.
Қала, қалама сол –сыйың, үлесің,
Өлеңмен бірге өмір сүресің!
Басқадан кетсең кетерсің безіп,
Өлеңнен, Баян, кете алма-ай жүресің,
Өлеңмен бірге өмір сүресің!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу