Өлеңдер ✍️

Ұят пен иман сарқылып,
Жегендер болды арам ас.
Теңіздер терең тартылып,
Кіндіктер қалды жалаңаш.
Өткенге етіп қанағат,
Бүлінбей жетіп бүгінге,
Жүрсең де қанша бал жалап,
Татасың кермек түбінде.
Көкейге үміт қонған соң,
Кетпей ме еріп нала көп.
Мақсатың таудай болған соң,
Артыңа қарар шама жоқ.
Пейілі тұрса артылып,
Адамға ешбір жаза жоқ.
Жүрсең де қанша малтығып,
Көңілің қалсын таза боп.
Болмайды кейде күй сенде,
Десең де қанша күтім көп.
Жамаулы киім кисең де,
Жүрегің қалсын бүтін боп.