Өлеңдер ✍️
Өлеңдер ✍️
11.07.2022
78
Есіңде бар ма сол кеште
Есіңде бар ма сол кеште
Торғайдың тұнық суында
Жағаға арғы жол кешкен
Жап-жарық айдың нұрында
Құлаштап, жалдап, масайрап,
Тұңғиық гүлге қол артып.
Жас бала күндер, жас ойнақ
Бəрін де сəтке оралтып?
Қармақ салып, шабақ ап,
Жарқылдатқан күн еді.
Қуанып санын сабалап,
Немере Айдар тұр еді.
Ай сəулесін жамылып,
Дүрсілдеп бала жүрегі.
Атаның суын жаны ұғып,
Оның да жүзу тілегі.
Қарап та соған, оралды-ау
Ағаңның бала күндері!
Сонау бір жасыл жағалау
Қоғаның иісі, су лебі.
Немере Айдар қазір де,
«Торғай барам, Торғай!» – деп,
Киімдерін əзірлеп,
Жолдың қамын ойлар көп.
Отырсаң енді ой аулап, –
Ұғасың талай нəрсені.
Туған жерге бір аунап
Кетудің қандай əсері!
Білу де үшін бағаңды
Жасыл да жайлау, жас мекен,
Далаң менен балаңды
Жалғастырған жақсы екен!
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter