Өлеңдер ✍️

  28.06.2022
  96


Автор: Марфуға Айтқожина

ЖҮРЕГІ АҚЫНДАРДЫҢ...

Ешкім де жеткізе алмас теңеп күшін,
Дүние-ай!
Сен дүбірлі емеспісің!
Бəріне де өтетін тебіреніп,
Жүрегі ақындардың
Емес бүтін...
Жатса да жыр толқындап, ағынға бай,
Өтеді жанбай менің
Бағым қалай?
Көз салсам Алатаудан –
Тəңіртауға,
Еседі бір сағыныш дамылдамай.
Жанымды мұншалықты орар мұңға,
Кештім мен қандай кінə,
Ар алдында?!
Армандап жүргенде Анам, туған жерін,
Кім білсін,
Сағыныштан жаралдым ба?!.
Əйтеуір өтті ғұмыр сағынышпен,
Сырт бүтін,
Сағынышпен жанып іштен.
Су да емес,
Сусын да емес,
Сағыныш-ау,
Тұндырып тұнығым да, қанып ішкен.
Жайым да жоқ біреуге бас ұрардай,
Жақын да жоқ мерейді асырардай.
Жақсы көрсін, ол үшін
Жек те көрсін,
Сағынышты өтермін,
Жасыра алмай!.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу