Өлеңдер ✍️

  22.06.2022
  104


Автор: Сағи Жиенбаев

АРҒЫМАҚ

Әзер-ақ жүр ме ең, жазған-ай,
Асау жел ойнап жас қанда.
Жарқ етіп қара найзағай,
Атылды-ау кенет аспанға.
Тоздырып жердің аяңы,
Жеттің бе бұған сағынып,
Тұяқпен сілкіп ауаны,
Тозаңнан бойың арылып.
Ұштың-ау бір сәт,
қайырылмай
Жердегі шәушік-шөгенге,
Қара жал –
қара жаңбырдай
Жалтылдап жұмыр денеңде.
Беткейде тұрған үймелеп,
Пенделер көзге сенбестей,–
Ұштың-ау, жалғыз
дүниеге
Енді бір қайтып келместей...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу