Өлеңдер ✍️

Төлеген Айбергеновке
Қанша рет көрдің...
Қанша рет келдің үйіме,
Өсірдің қанша...
Қосылдым қанша күйіңе?!
Мен әлі сені
Сәбидей күтем, Жаңа күн,
Мен әлі саған
Сәбидей сенем, Дүние!
Тауларым да әлі,
Аспаным да әлі жап-жаңа,
Жаңа бір күннің
Жас иісі бар қарда да.
Сипайды баяу
Балауса жүзін даланың
Жап-жаңа ғана
Тараған жұпар таңғы ауа.
Көктем де келер,
Көк ала бұлттар көшер кеп,
Оранып шыққа,
Көздерін ашып өсер көк...
Далама менің –
Мен бұрын әсте көрмеген
Бір ақ жаңбырдың
Құятыны анық нөсерлеп.
Желменен бірге
Тербелген талай сиқырлы ән,
Кезі жоқ менің
Қырымда бір сәт күй тынған...
Мен бұрын әсте
Естімей жүрген дауысын,
Бір аққу-қаздың
Оятары анық ұйқымнан.
Күтемін соны,
Күтемін сені түн қатып,
Сәбидей сеніп,
Жүрегімді аттай тулатып...
Әзірге мейлі
Алыстап жүрсін ол менен
Әйтеуір маған
Келетін анық бір Бақыт!