Өлеңдер ✍️

  20.06.2022
  87


Автор: Әділбек Ыбырайымұлы

Қыстауым, балдәуренім, Көлденеңім...

Қыстауым, балдәуренім, Көлденеңім,
Зарығып, сағыныштан шөлдегемін.
Шіркін-ай бақытты кез...
Сенен басқа,
Еске алар ештемем жоқ өңге менің.
Шұрқырап жататұғын жылқыларым,
Тұлпар ғып көрсететін тұрқы бәрін.
Мініп ап бозжорғама
Ағызсам-ау,
Кете ме тарқамай-ақ бір құмарым?
Жүретін көңіл тасып мелдегінен,
Дәметіп, ел қызыққан мендегіден.
Ер-тұрман бекзадалық, күн таласқан,
Содан соң нағыз саңлақ менде кілең.
Тисе аяқ үзеңгіге ала қашқан,
Күлікті қастерлегем бала жастан.
Қара жер бауырыңа жинатылып,
Болады тақиядай тәмам аспан.
Сүйсініп, әкем сонда елжіреген,
Тізгінді одан сайын мен жіберем.
Сағынып отырғанда туған жерді,
Көмейге құйылып бір,
Кел, жыр-өлең.
Қыстауым, қасиетті Көлденеңім,
Зарығып, сағыныштан шөлдегемін.
Шіркін-ай, бақытты кез –
Сол бір уақ,
Дүние шыр айналып, дөңгеледің...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу