Өлеңдер ✍️

Үлбіреген үстіңде көне көйлек,
Сұлулықты тұрғаны көлегейлеп.
Қос анардың ұшында барқын дағын,
Сипап өттім жабысқан кене ғой деп.
Ыршып түсті елік-көз періште қыз,
Кінәлаңыз менікін «теріс» деңіз.
Бетін басып қашқаны құйын-перен,
Жан ұшырып келеміз еңісте біз.
Жете алмадым созғанмен қолымды мың,
«Неге қатты боп кеткен жолым бүгін?»
Арам ойдың жүзеге асуына,
Бір септігі тигені тобылғының.
Сүрінді қыз кенеттен шалынды да,
Ерен жүрек есірген – жалын жүдә.
Елемедім, ештеме көре алмадым,
Жылады ма, бейшара, жалынды ма?
Быт-шыт еттім ғаламның тымық күнін,
Бармақ тістеп өкіндім, құмықты үнім.
Құрсын бүйткен есерсоқ жігіттігім,
Лайладым біреудің тұнықтығын.