Өлеңдер ✍️

Шырылдама бекерге, шыбын жаным,
Керегі жоқ кеудеме тығылғаның.
Сүлдерімді сүйреттің сүріндіріп,
Алып жүрген арқалап жүгің мәлім.
Түк шықпады үніңнен адағанда,
Мықтылар кеп зорлық қып сабағанда.
Мүкәмалсыз біз жүрміз арып-ашып,
Кетер ме екен бұйырмай балағанда?
Түгеседі тауқымет тағатымды,
Бірді соқты Мәскеуің жаңа түнгі.
Ежелгі әдет: ойланбай қолымдағы,
Түзеп қойдым ескілеу сағатымды.
Көрпе жауып түтіннен қала тынды,
Ұша алмадым көтеріп қанатымды.
...Соқты ма екен шатаспай мерзімінде,
Қоңырауын Мәскеуің жаңа түнгі?..